maandag 17 oktober 2016

Ik geloof



Soms lacht het geluk je toe. Zomaar. Zonder dat je daar zelf iets voor hebt hoeven doen. Zo lijkt. Want ik ben ervan overtuigd dat je het geluk zelf een handje kunt helpen. Dat je dingen zogezegd naar je toe kunt trekken. “Positief denken vormt het geheim van een gelukkig leven”, aldus bestseller zelfhulpboek The Secret. En hoewel ik dus best wel geloof in de maakbaarheid van je eigen leven, denk ik ook dat de een net wat meer geluk toebedeeld krijgt dan de ander. Ben jij zo'n zondagskind of geluksvogel? Good for you.

Nu ben ik van nature positief ingesteld. Een tevreden mens ook. Jaloers of afgunstig ben ik niet en het glas is bij mij altijd halfvol. En als het dan toch even wat minder gaat, ben ik de eerste die mezelf een schop onder de kont geef. Maar, uiteraard geldt voor mij net als voor ieder ander dat je niet overal controle op hebt. Gelukkig maar want dan zou het nog saai worden. Ik denk echter wel dat je veel meer kunt dan je denkt.

Ik ben eigenlijk best wel een realistisch en pragmatisch persoon. Je zou kunnen denken dat spiritualiteit niet aan mij besteed is. Niets is minder waar. Ik geloof juist heel graag dat er meer tussen hemel en aarde is. En dan heb ik het niet over een God of ander almachtig figuur. Ik heb het over bovennatuurlijke krachten. Zaken die je niet kunt verklaren. Is het toeval, een kwestie van geluk of is iets voorbestemd? Zelf geloof ik graag in iets hogers. Dat er bepaalde energieën –  entiteiten misschien zelfs – om ons heen zweven die invloed uitoefenen op ons leven. Op wat voor manier dan ook. Ergens vind ik dat een beetje spannend en soms zelfs eng. Aan de andere kant stelt het me gerust. Dat er meer is. Meer dan wat je met het blote oog kunt zien. Meer dan wat je, al dan niet wetenschappelijk, kunt verklaren.

Ook al geloof ik dan niet in de klassieke zin van het woord, ik ben wel bijgelovig. Ik wil gewoon graag geloven dat een klavertje vier geluk brengt. Dat het helpt wanneer je iets afklopt. Ook al is dat op gelakt hout en telt het dan eigenlijk niet. Maar ja, wat doe je met al die bijgeloven die juist onheilspellend zijn en veel ellende beloven? Niet onder een ladder door lopen is niet zo moeilijk. Net als een paraplu niet binnenshuis openen. Een spiegel niet in diggelen laten vallen of een zwarte kat negeren die door je blikveld loopt, dat wordt wat lastiger...

Toch heb ik een steevast geloof in bijgeloof. Zo geloof ik graag – met heel m'n hart zelfs – dat die ooievaar die laatst een hele nacht lang op de lantaarnpaal voor ons huis zat, ons iets moois gaat brengen. Maar, mocht deze geluksdrager niet doen waar hij bekend om staat, no worries. Want het grootste geluk, dat heb ik al.

Deze column verscheen op 15 oktober 2016 in huis-aan-huiskrant De Stienser.

4 opmerkingen: