Such is life: Op gevoel

Het einde van een jaar is altijd een mooi moment om terug te blikken. Of om vooruit te kijken. Goede voornemens te maken enzo. Maar eigenlijk past dat niet zo in mijn nieuwe (ahum) filosofie van in het moment leven. Want als je dat doet, telt alleen vandaag. Toch heb ook ik de behoefte om zo nu en dan stil te staan bij wat geweest is. Wat extra aandacht te geven aan hoogte- en dieptepunten.

Want die waren er dit afgelopen jaar wel. Poehee. Van groot geluk tot groot verdriet en alles daar tussenin. En eigenlijk allemaal net zo bijzonder. Ook wanneer het echt heel erg pijn deed. Want als er dan toch iets te leren viel... Iets heel verdrietigs kan je echt sterker maken. En in mijn geval nog dankbaarder. Het klinkt wat cliché, soft zelfs. Maar voor mij geldt echt: what doesn’t kill you, makes you stronger.

En dus gingen we verder.

Verder met ons leven. Een leven vol rijkdom (en dan niet in de geldelijke zin van het woord, en ach, wie is er ooit echt gelukkig geworden van geld alleen?), lieve vrienden en familie. Vol sociale contacten waar ik in verdrietige maar zeker ook in vrolijke tijden heel veel aan heb gehad. (Bedankt allemaal!) En met sociaal bedoel ik niet de social media. Hoewel ook daar iedereen lief voor me was hoor. Ik merk alleen dat ik meer en meer behoefte heb aan elkaar echt zien en spreken. Face to face, in plaats van Facebook.

Laat dat dan mijn goede voornemen voor 2017 zijn: echt contact maken en hebben.

In het verleden werd ik wel eens opgeslokt of negatief beïnvloed door alle ‘ruis’ om mij heen. En laat ik hier heel duidelijk over zijn. Eigen schuld dikke bult. Nobody to blame but myself. Dat liet ik zelf gebeuren. Ik durf nu te zeggen dat ik daarvan heb geleerd en dat ik er beter mee om kan gaan. Ik kijk nog steeds (ja, bij anderen dus), deel zo nu en dan dingen, zowel persoonlijk als zakelijk. Maar gedoseerd. En ja, hierin heb ik pieken en dalen. Ik ben ook maar eens mens. Geen robot.

Eigenlijk heb ik nog een goed voornemen: op mijn eigen gevoel (blijven) vertrouwen. Dat heeft me zelden in de steek gelaten. En ik kan het iedereen aanraden. Ga regelmatig bij jezelf te rade. Wat wil ik? En word ik blij van wat ik doe? Sorry. Daar ga ik weer met m’n zelfhulp-advies. Terwijl ik ook maar wat aanrommel... Ik doe dat alleen zoveel mogelijk op gevoel. En dat voelt meestal goed. Dus... Here’s to you: doe wat goed voelt!