Chocoladebrownie

Eigenlijk is het overbodig om het woord chocolade voor brownie te zetten. Wist ik ook niet hoor maar een klassieke brownie heeft als hoofdingrediënt chocolade dus tja, klinkt best logisch. Andere kenmerken: compact (kloenk!) en soms wat kleverig (fudgy). Vreemd trouwens dat ik nog nooit een echte brownie heb gemaakt. Ik, de vrouw die haar Tony's verstopt voor manlief, paniekerig word als 'het bruine goud' op is, en een dochter van vier heeft die inmiddels ook verslaafd is.

Ik maakte ooit wel eens een 'nepbrownie'. Zo eentje uit een pakje. Maar heb je eenmaal een versgebakken chocobrownie gegeten, there's no way back. En dus was het hoog tijd om zelf een brownie te maken. Of eigenlijk brownies, want ik maakte gelijk voor een heel weeshuis. Hè, wat vervelend.

Nu dan. Het recept. Niks niet zelf bedacht, gewoon eerlijk gestolen. Maar het is wel echt een 'winner' deze. My oh my. En ik ben natuurlijk verre van objectief maar ik heb van tenminste twee onafhankelijke (ahum) personen gehoord dat mijn... correctie, deze brownie niet te versmaden is. Just saying. Oh en niks geen goed zoet dit keer. Gewoon hard core suiker en choco.

Wat je nodig hebt
- brownie taartvorm, rechthoekige ovenschaal of bakplaat
- 50 gram bloem
- 50 gram cacao
- 180 gram roomboter
- 180 gram pure chocolade
- 200 gram witte chocolade
- 250 gram witte basterdsuiker
- 50 ml verse slagroom
- 3 eieren
- mespuntje zout

Hoe je het maakt

• Verwarm de oven voor op 180 ºC
• Doe boter, slagroom, pure chocolade en een mespuntje zout in een steelpan. Zet deze op een laag pitje. Roer zachtjes tot alles gesmolten is. Zorg ervoor dat het een glad geheel wordt. Laat het daarna even afkoelen.
• Mix de eieren en suiker in ongeveer drie minuten romig. Dit kan met een handmixer.
• Voeg de bloem en cacao toe en mix kort door elkaar met je mixer. Gebruik je een elektrische mixer, zet deze dan op de laagste stand.
• Spatel het chocolademengsel door het mengsel.
• Hak de witte chocolade in stukjes en spatel door het beslag.
• Bedek je brownievorm, bakplaat of ovenschaal met een laagje bakpapier. Zo kun je de brownie straks makkelijker uit de vorm tillen.
  
• Giet het beslag in de vorm, schaal of op de bakplaat.
• Laat de brownie in ongeveer 35 minuten gaar worden.
• Tip: snijd de brownie pas aan wanneer deze helemaal is afgekoeld. (Ja, dat kostte mij ook wat geduld. Maar het is 't waard.) Bewaar de brownie in de koelkast. Zo blijft 'ie van binnen ook lekker zacht.

Such is life: Op gevoel

Het einde van een jaar is altijd een mooi moment om terug te blikken. Of om vooruit te kijken. Goede voornemens te maken enzo. Maar eigenlijk past dat niet zo in mijn nieuwe (ahum) filosofie van in het moment leven. Want als je dat doet, telt alleen vandaag. Toch heb ook ik de behoefte om zo nu en dan stil te staan bij wat geweest is. Wat extra aandacht te geven aan hoogte- en dieptepunten.

Want die waren er dit afgelopen jaar wel. Poehee. Van groot geluk tot groot verdriet en alles daar tussenin. En eigenlijk allemaal net zo bijzonder. Ook wanneer het echt heel erg pijn deed. Want als er dan toch iets te leren viel... Iets heel verdrietigs kan je echt sterker maken. En in mijn geval nog dankbaarder. Het klinkt wat cliché, soft zelfs. Maar voor mij geldt echt: what doesn’t kill you, makes you stronger.

En dus gingen we verder.

Verder met ons leven. Een leven vol rijkdom (en dan niet in de geldelijke zin van het woord, en ach, wie is er ooit echt gelukkig geworden van geld alleen?), lieve vrienden en familie. Vol sociale contacten waar ik in verdrietige maar zeker ook in vrolijke tijden heel veel aan heb gehad. (Bedankt allemaal!) En met sociaal bedoel ik niet de social media. Hoewel ook daar iedereen lief voor me was hoor. Ik merk alleen dat ik meer en meer behoefte heb aan elkaar echt zien en spreken. Face to face, in plaats van Facebook.

Laat dat dan mijn goede voornemen voor 2017 zijn: echt contact maken en hebben.

In het verleden werd ik wel eens opgeslokt of negatief beïnvloed door alle ‘ruis’ om mij heen. En laat ik hier heel duidelijk over zijn. Eigen schuld dikke bult. Nobody to blame but myself. Dat liet ik zelf gebeuren. Ik durf nu te zeggen dat ik daarvan heb geleerd en dat ik er beter mee om kan gaan. Ik kijk nog steeds (ja, bij anderen dus), deel zo nu en dan dingen, zowel persoonlijk als zakelijk. Maar gedoseerd. En ja, hierin heb ik pieken en dalen. Ik ben ook maar eens mens. Geen robot.

Eigenlijk heb ik nog een goed voornemen: op mijn eigen gevoel (blijven) vertrouwen. Dat heeft me zelden in de steek gelaten. En ik kan het iedereen aanraden. Ga regelmatig bij jezelf te rade. Wat wil ik? En word ik blij van wat ik doe? Sorry. Daar ga ik weer met m’n zelfhulp-advies. Terwijl ik ook maar wat aanrommel... Ik doe dat alleen zoveel mogelijk op gevoel. En dat voelt meestal goed. Dus... Here’s to you: doe wat goed voelt!

Salted caramel notentaart

Really? Zout en caramel? Geloof me, het is een verrassend lekkere combinatie. Dat bewijst deze salted caramel notentaart die ik speciaal voor een meidenavond maakte. Of eigenlijk voor de 'morning after the night before'. Ik kan er nog veel meer over zeggen maar dit moet je gewoon zelf proeven. En oké, hij is niet zo gezond. Maar echt, it's... nee: you're worth it.

Deze notentaart kost je zo'n twee uur werk, maar dat is dan wel inclusief één uur afkoelen. En dat laatste uurtje, dat wordt het lastigste... Want wat is er lekkerder dan een vers afgebakken en dus nog warme taart? Het recept pikte ik trouwens van Chickslovefood, die er een heuse Sinner Sunday op nahouden. Ik snap dat wel. Ook wij zondigen graag op zondag.

Wat je nodig hebt
- 250 gr (biologische) roomboter
- 40 gr amandelschaafsel
- 60 gr poedersuiker
- 150 gr bloem
- 130 gr (rijst)stroop
- 100 gr lichtbruine basterdsuiker
- 300 gr gezouten, gemengde noten
- snuf (zee)zout

Hoe je het maakt

1. Verwarm de oven voor op 175 ºC
2. Omdat ik altijd een siliconen springvorm gebruik, sla ik deze stap over. Maar heb je een normale taartvorm, bekleed deze dan met bakpapier. Vet 'm desnoods ook nog in. 
3. Rooster het amandelschaafsel in zo'n 5 minuten goudbruin in een koekenpan.

4. Snijd 150 gram van de boter in stukjes en mix dit met de poedersuiker, een halve theelepel zout en de bloem in de keukenmachine tot er een deeg ontstaat.

5. Schep de geroosterde amandelen door het deeg.

6. Verdeel het deeg over de bodem van de taartvorm. Het deeg is vrij plakkerig dus gebruik hierbij bijvoorbeeld een een lepel of spatel die je telkens een beetje nat maakt.

7. Zet de taartvorm in de oven en bak de bodem in ongeveer 20 minuten.

8. Smelt de overgebleven 100 gram roomboter in een pannetje.
 Doe dit vlak voordat de bodem klaar is.
9. Voeg de basterdsuiker en de stroop toe en laat dit roerend zo’n 10 minuten op laag vuur staan. Het is de bedoeling dat het geheel wat indikt. 
10. Roer de noten door de gekaramelliseerde stroop.
 
11. Schep het karamelmengsel op de bodem van de taart. 
12. Bestrooi de taart eventueel met wat zout en bak dan nog 5 minuten.

13. Laat de taart buiten de koelkast ongeveer een uur afkoelen.

Winactie: dromenvanger

Ja ja, een echte officiële winactie. Mijn eerste, en ik moet bekennen... ik vind het gewoon een beetje spannend. Is het te winnen item - de dromenvanger op bovenstaande foto - wel tof genoeg? Reageert er wel iemand op mijn winactie? Zijn er überhaupt mensen die mijn blog lezen?

No panic. Ook dit pak ik aan zoals zo'n beetje alles in mijn leven. Dus... Vind je het leuk om mee te doen? Go your gang. Geen zin om te reageren? Ook goed. Maar ik beloof je, het kost je haast geen moeite.

Hoe je deze dromenvanger wint
Heel simpel. Stuur een berichtje naar mij via info@femkejaarsma.nl of plaats een reactie onder deze blog. Reageren mag ook op mijn Facebookpagina of Instagram. Uit alle reacties kies ik de leukste. En ik ben het enige jurylid dus je kunt me paaien tot en met. Zonder gekheid. Moge de beste winnen!

Scones

Wanneer ik voor het eerst een scone at, weet ik niet meer. Het is in ieder geval jaren geleden. Er staat me nog wel iets bij van een Engels hotelontbijt... Scones zijn dan ook erg populair in het Verenigd Koninkrijk, maar het kleine 'broodje' komt oorspronkelijk uit Schotland. Wanneer je suiker aan het recept toevoegt, noem je het trouwens cake. Daarom zijn scones zowel geschikt voor bij het ontbijt als bij bijvoorbeeld een high tea.

Zo bedacht ik onlangs tijdens een relaxt weekend dat ik scones wilde gaan maken. Altijd afwachten hoe zo'n experiment uitpakt. Hoewel dit eigenlijk niet zo'n spannend recept is. En dus waren mijn zoete broodjes best geslaagd. Maar let op. Scones hebben een nogal vaste structuur en zijn vrij droog van smaak. Lekker besmeren met een fijn jammetje of zoals de Engelsen doen, met clotted cream, een soort roomkaas.

Scones zijn heel makkelijk om te maken en je hebt snel resultaat. Have a real nice weekend!

Wat je nodig hebt
[voor 8 - 10 scones]
- 450 gr (tarwe)bloem
- 125 gr koude roomboter in blokjes
- 1 zakje bakpoeder (onmisbaar!)
- 50 gr poedersuiker
- ca 150 ml (karne)melk
- snuf zout

Hoe je het maakt

1. Verwarm de oven voor op 220 ºC
2. Doe alle ingrediënten behalve de (karne)melk in een kom.  Meng kort maar wel goed zodat boter en bloem grove korrels worden.
3. Doe de (karne)melk erbij en kneed tot een samenhangende deegbal ontstaat.
4. Bestuif het aanrecht of een snijplank met wat bloem. Rol de deegbal uit tot een plak van zo'n 2 cm.
5. Steek uit de plak de scones. Dat kun je bijvoorbeeld met een glas doen. Ga door tot het deeg op is.
6. Bestrijk de scones met wat melk en leg ze op met wat bakpapier op de bakplaat.
7. Bak de scones in ongeveer 15 minuten gaar. Ze moeten goed rijzen en goudbruin worden. 
8. Laat even afkoelen en serveer dan bijvoorbeeld met jam of room.

 

DIY: papieren kerstboompjes

De kunst van het vouwen van papier. Origami dus. Eigenlijk ben ik er altijd een beetje huiverig voor geweest. Waarom? Waarschijnlijk omdat ik dacht dat het best wel ingewikkeld was. Terwijl de definitie van origami juist is dat je met een beperkt aantal vouwen van alles en nog wat kunt maken. Het is de combinatie van deze vouwen die allerlei complexe ontwerpen mogelijk maakt. Kijk, en daar zit het 'm denk ik. In het woordje complex.

Ik hou namelijk heel erg van smart & easy. DIY's die niet al te moeilijk zijn, waarmee je snel resultaat hebt. Gelukkig is daar dan Pinterest. En daar vond ik een origami DIY die zelfs ik snap. Oké, na één mislukte eerste poging dan. Maar goed. Ik maakte dus papieren kerstboompjes. 

Hieronder mijn uitleg in beelden. Ik hoop dat je er iets van begrijpt. Het blijft voor mij een soort hogere wiskunde dat origami... Oh en mocht je er (ook) niet meteen uit komen, bekijk dan gewoon dit instructiefilmpje.  

Wat je nodig hebt
- vouwpapier (vierkant of rechthoekig en dan op maat knippen)
- schaar
- evt transferlijm (bijvoorbeeld Mod Podge) of hobbylijm & glitterpoeder

Hoe je het maakt
Je begint met een vierkant vouwpapiertje dat je naar de punten toe dubbel vouwt...

Such is life: DIY lover

Oké. Officieel is het dus DIY-dag en ik loop weer eens dramatisch achter de feiten aan. Iets met deadlines en brood op de plank enzo. Bad excuses. Sorry. Story of my life. Dus. Wat te doen? Daar denk ik nog even over na. Voor nu laat ik je achter met wat gedachten...

Waarom is DIY'en op dit moment zo populair? Althans, in bepaalde kringen, als ik Instagram mag geloven. En dat doe ik. Uiteraard. Zo ben ik ook een enorme Pinterest-aanhanger. Walhalla voor DIY-lovers zoals ik. Terug naar het waarom... Ik denk dat we in deze globaliserende wereld die overheerst wordt door social media (bla bla bla) gewoon weer wat behoefte hebben aan het kleine. Back to basic(s). Zelf iets maken. Met je eigen handen. Noem het handmade. Homemade. Whatever makes you happy.

Oh en mocht je niet weten wat DIY betekent. Het is de Engelse afkorting van Do It Yourself. Oftewel: doe-het-zelf. De definitie van doe-het-zelven is volgens Wikipedia: een creatieve of constructieve activiteit die jij zelf (zonder hulp van bijvoorbeeld een vakman) uitvoert. Nou goed. Dat was het voor vandaag. Ik ga naar naailes. Waar ik altijd een beroep kan doen op mijn naaijuf Josje. Een echte vakvrouw. Doei!

Hotcakes

Klinkt leuk hè? Hotcakes. Je kent ze misschien ook wel als American pancakes. What's in a name. Het zijn gewoon pannenkoeken. Alleen dan wat luchtiger en romiger. En dat komt mede door de ricotta die erin verwerkt is. Ik gebruikte voor deze hotcakes het recept van Denise Kortlever van The All-Day Kitchen. Het komt uit All-day breakfast, een prachtig kookboek waar ik geregeld leuke ontbijt- en lunchgerechtjes uit haal. Denise heeft net haar tweede boek uitgebracht, All-day bowls. Met de lekkerste gerechten in een kom. Hij staat al op mijn shortlist.

Ik maakte deze pannenkoekjes overigens uit pure wanhoop... Mijn dochter heeft namelijk issues met 'normaal' ontbijten. Of eigenlijk voornamelijk met brood eten. 'Ik lust geen brood mam.' Laat het een fase zijn, of toch een kwestie van smaak. I don't care. Brood is niet heilig dus als het vervangen kan worden door iets anders, relatief gezonds. So be it. We probeerden ontbijtpap, volkoren beschuit, een krentenbol maar allen zonder groot succes. Nu is ze wel dol op maïs- en rijstwafels dus die stop ik tegenwoordig in haar lunchbox. Maar wat te doen op de vroege ochtend?

Pannenkoeken dus. Succes verzekerd toch? Not so much. 'Mama, ik wil platte pannenkoeken. Deze zijn te dik.' Zucht... Na de tweede baksessie was mevrouw wel tevreden. Ze vroeg zelfs of ze nog een tweede mocht. Grote kans dat ik morgenochtend met weer een nieuw alternatief op de proppen moet komen. Geen straf. Pak ik het boek van Denise er gewoon weer bij. Wat denk je van kwark-rozijnenbolletjes, kokos-limoenbrood of scones? Laat mij maar bakken hoor!

Wat je nodig hebt 
[voor zo'n 20 stuks]
- 250 gram ricotta
- 2 eieren
- 120 ml melk
- 100 gram (tarwe)bloem
- 1 theelepel bakpoeder
- zout
- klontje boter of (kokos)olie
- poedersuiker
- 2 (meng)kommen
- koekenpan
- handmixer
- keukenweegschaal

Hoe je het maakt

1. Splits de eieren zodat je eidooiers en eiwit apart hebt.
2. Meng de ricotta, eidooiers en melk in een kom. 
3. Doe de bloem, bakpoeder en een snuf zout bij het ricottamengsel en roer het erdoor.
4. Klop de eiwitten met de mixer tot stijve pieken.
5. Schep het opgeklopte eiwit door het ricottabeslag. Roer niet te lang. Zo blijft het beslag luchtig.
6. Verhit wat boter of (kokos)olie in de pan. Schep met een eetlepel kleine hoopjes van het beslag in de pan. Ik bakte telkens 4 pannenkoekjes tegelijk.
7. Bak de hotcakes ongeveer 2 minuten per kant of tot ze goudbruin zijn.
8. Serveer de hotcakes met poedersuiker of een andere topping zoals ahornsiroop, maple syrup, honing en/of bosbessen.

DIY: porselein beschilderen

Niet iedereen heeft vrij in de herfstvakantie. En als je geen schoolgaande kinderen hebt, boeit het je misschien ook niet zo. Voor mij is het een uitgelezen kans om weer eens heerlijk samen te knutselen. Want sinds Lena iedere dag naar school gaat, gebeurt dat toch iets minder. Nu houdt zij er ook enorm van ("Mam, ik ben een knutselaar.") dus dubbel pret voor mij.

We gingen aan de slag met porseleinstiften. (Die ik bij de Xenos ontdekte maar je kunt ze vast ook bij de betere hobbywinkel vinden.) Ik had ze al een tijdje liggen en nu was het juiste moment daar. Verdere uitleg is eigenlijk niet nodig. Wat je nodig hebt is een portie creativiteit. O ja, en naast porseleinstiften wat aardewerk en/of porselein om te 'beschilderen'. Zij maakte haar eigen unieke ontbijtbordje en ik... Ik pakte Pinterest erbij voor wat inspiratie. Misschien laat jij je weer door ons inspireren?

 

Ik geloof

Soms lacht het geluk je toe. Zomaar. Zonder dat je daar zelf iets voor hebt hoeven doen. Zo lijkt. Want ik ben ervan overtuigd dat je het geluk zelf een handje kunt helpen. Dat je dingen zogezegd naar je toe kunt trekken. “Positief denken vormt het geheim van een gelukkig leven”, aldus bestseller zelfhulpboek The Secret. En hoewel ik dus best wel geloof in de maakbaarheid van je eigen leven, denk ik ook dat de een net wat meer geluk toebedeeld krijgt dan de ander. Ben jij zo'n zondagskind of geluksvogel? Good for you.

Nu ben ik van nature positief ingesteld. Een tevreden mens ook. Jaloers of afgunstig ben ik niet en het glas is bij mij altijd halfvol. En als het dan toch even wat minder gaat, ben ik de eerste die mezelf een schop onder de kont geef. Maar, uiteraard geldt voor mij net als voor ieder ander dat je niet overal controle op hebt. Gelukkig maar want dan zou het nog saai worden. Ik denk echter wel dat je veel meer kunt dan je denkt.

Ik ben eigenlijk best wel een realistisch en pragmatisch persoon. Je zou kunnen denken dat spiritualiteit niet aan mij besteed is. Niets is minder waar. Ik geloof juist heel graag dat er meer tussen hemel en aarde is. En dan heb ik het niet over een God of ander almachtig figuur. Ik heb het over bovennatuurlijke krachten. Zaken die je niet kunt verklaren. Is het toeval, een kwestie van geluk of is iets voorbestemd? Zelf geloof ik graag in iets hogers. Dat er bepaalde energieën –  entiteiten misschien zelfs – om ons heen zweven die invloed uitoefenen op ons leven. Op wat voor manier dan ook. Ergens vind ik dat een beetje spannend en soms zelfs eng. Aan de andere kant stelt het me gerust. Dat er meer is. Meer dan wat je met het blote oog kunt zien. Meer dan wat je, al dan niet wetenschappelijk, kunt verklaren.

Ook al geloof ik dan niet in de klassieke zin van het woord, ik ben wel bijgelovig. Ik wil gewoon graag geloven dat een klavertje vier geluk brengt. Dat het helpt wanneer je iets afklopt. Ook al is dat op gelakt hout en telt het dan eigenlijk niet. Maar ja, wat doe je met al die bijgeloven die juist onheilspellend zijn en veel ellende beloven? Niet onder een ladder door lopen is niet zo moeilijk. Net als een paraplu niet binnenshuis openen. Een spiegel niet in diggelen laten vallen of een zwarte kat negeren die door je blikveld loopt, dat wordt wat lastiger...

Toch heb ik een steevast geloof in bijgeloof. Zo geloof ik graag – met heel m'n hart zelfs – dat die ooievaar die laatst een hele nacht lang op de lantaarnpaal voor ons huis zat, ons iets moois gaat brengen. Maar, mocht deze geluksdrager niet doen waar hij bekend om staat, no worries. Want het grootste geluk, dat heb ik al.

Deze column verscheen op 15 oktober 2016 in huis-aan-huiskrant De Stienser.

Carrot cupcakes

Heb je wel eens carrot cake, oftewel worteltaart gehad? Ik ben er dol op. Misschien komt dat door de combinatie van iets gezonds als wortel met het zoete? En dat laatste hoeft dan heus niet gelijk ongezond te zijn. Ik gebruik namelijk vaak zoetvervangers bij het bakken. Denk aan banaan of dadel maar ook oerzoet en kokosbloesemsuiker.

Nu is er een beetje een gezondheidshype gaande op het gebied van voedsel lijkt. Ik doe er trouwens graag aan mee, maar ik ben niet gevoelig voor die food trends. Waarmee ik wil zeggen dat ik niet klakkeloos aanneem wat de vele 'food experts' de wereld in gooien. Ik ben gewoon gek op dingen uitproberen in de keuken.

Deze carrot cupcakes waren zo'n probeersel. Een goed gelukte dit keer. Eerder al maakte ik ze in een wat andere variant. Met gewone suiker en veel zoete meuk erop (zie de foto hierboven). Tja, ook dat moet soms kunnen. De wortelcakejes die ik nu maakte zijn gevuld met rozijnen en abrikozen en gezoet met oerzoet. Omdat ze wat mij betreft in de categorie 'gezond' vallen, mocht dochterlief ze mee naar school. Benieuwd naar wat haar juf dacht toen er een cupcake te voorschijn kwam uit de lunchtrommel...

Wat je nodig hebt
- 12 cupcake vormpjes
- 70 gram kokosolie
- 120 gram havermoutvlokken
- 250 geraspte wortel (winterpeen bijv.)
- 2 eieren
- 75 gram oerzoet
- 1 theelepel vanillearoma
- 2 theelepel bakpoeder
- 2 theelepel kaneel
- 1 theelepel kardemom
- 1 theelepel gemberpoeder
- paar snufjes zeezout
- 20 gram rozijnen
- 20 gram gedroogde abrikozen

Hoe je het maakt
- Verwarm de oven voor op 170 ºC
- Vermaal de havermout in de keukenmachine tot meel.
- Smelt de kokosolie in een pannetje op laag vuur.
- Klop de eieren luchtig los met het oersuiker.
- Voeg vanillearoma en kokosolie toe aan het eimengsel en meng goed met elkaar.
- Roer de geraspte wortel door het mengsel.
- Meng in een ander kom: havermout, bakpoeder, kaneel, kardemom, gemberpoeder, zout, rozijnen en abrikozen.
- Doe de droge en natte ingrediënten dan bij elkaar en roer goed door.
- Vul de vormpjes en bak de cupcakes gaar in ongeveer 50 minuten.
- Kijk na 50 minuten of de cupcakes gaar zijn door er met een satéprikker of tandenstoker in te prikken. Komt de prikker er droog uit, dan zijn ze gaar. Zo niet, dan nog 5 of 10 minuten bakken.

DIY: vlaggetjesslinger

Op mijn vaste doe-het-zelfdag was ik een beetje lui... Dus trok ik een oude DIY-gastblog uit de kast. Eentje die ik met liefde maakte voor Not So Stuffy. En omdat het hier in huis eigenlijk altijd feest is, werden het slingers. Nu kun je heel 'ingewikkeld' doen op de naaimachine maar ik kies heel vaak voor de easypeasy way. Zo maakte ik onder andere een vlaggenslinger van een oude spijkerbroek met versleten knieën. Eigenlijk is iedere stof geschikt voor deze slinger. Als je er maar met een naald en draad doorheen kunt komen...

Wat je nodig hebt

- lappen stof 

- patroonpapier

- naald (met een wat groter oog)

- sterk garen/draad of bindtouw

- stofschaar

Hoe je het maakt

1. Maak op patroonpapier een patroon van een vlag. Zo worden al je vlaggen straks even groot. Ik deed het zonder patroon en kreeg daardoor allemaal verschillende vlaggetjes. Whatever you like.
   
   
2. Pak een stuk bindtouw of garen en bepaal hoe lang de vlaggenslinger wordt. Houd hierbij rekening met de ruimte (een paar centimeter) tussen de vlaggetjes.
   
   
3. Knip het touw of garen op de gewenste lengte.
   
   
4. Leg het vlaggenpatroon op de (lap) stof en knip uit. Maak zoveel vlaggetjes als nodig is. Je bepaalt zelf hoeveel ruimte er tussen de vlaggen komt.
   
   
5. Pak het touw of garen en doe deze door de naald. Rijg alle vlaggetjes hieraan vast. En klaar is je slinger!

Chocolate is always the answer

Nu had ik maandag gebombardeerd tot mijmerdag. En eigenlijk mag er wat mij betreft iedere dag wel een uurtje mijmeren, dromen of zelfs lummelen ingelast worden. Voor iedereen. Maar vandaag... Hoe ik m'n best ook deed, het lukte niet. Niks geen dromerig gedoe, relaxt gevoel, inspiratie of toffe ideeën. Het was één grote brei in m'n hoofd. Geen touw aan vast te knopen. En druk! Ik werd er gewoon moe van.

Niks geen 'nieuwe dag nieuwe kansen' dus vandaag. Pas toen ik vanavond weer eens in een voor mij haast onmogelijke positie lag tijdens yoga, kwam ik tot rust. Hè hè. Duurt lang. 

Geruststellend is het wel. Dat er toch nog wel wat gebeurt daarboven. Ook al is het dan gemaal. Het was er ook wel erg stilletjes en leeg de afgelopen tijd. Haast too good to be true. Zoveel rust in de kop. Nu is het alleen oppassen dat ik me niet weer laat meeslepen door de 'stress' van alledag. Gelukkig is er dan zoiets als yoga. En chocola. Heel veel chocola. Doei! 

Proef Zeeland in één dag

 

Afgelopen zomer was ik voor het eerst in mijn leven in Zeeland. Op het eiland Walcheren om precies te zijn. Wat een rust daar... Weids ook, nog meer dan hier in het noorden van Friesland. En hoewel het er grotendeels plat is en dus heel Hollands, voelde het toch een beetje buitenlands aan. Maar misschien kwam dat ook omdat we vakantie vierden... We verbleven een week op het Zeeuwse eiland Walcheren en bezochten onder andere provinciehoofdstad Middelburg, badplaats Domburg en het pittoreske Veere.

Op een mooie zonnige zomerdag huurden wij een fiets in Vrouwenpolder, waar wij kampeerden. Onze eerste stop was ook gelijk hier, bij Atelier de Bruijne Beer. Eigenaresse Lilian de Bruijn was net aan het demonstreren hoe je glaskralen brandt. Ik trakteerde mijzelf daarna op een unieke glasgeblazen ring en ook Lena mocht er eentje uitkiezen.

Onze fietstocht vervolgde richting Domburg, een etappe van bijna tien kilometer. Een prachtige route waarbij we door bos en duin fietsten. Domburg bleek een gezellig drukke plek maar wel wat toeristisch. Nu hangen wij soms ook graag de toerist uit dus hop, naar het strand. En die Zeeuwse stranden... wat een ruimte ook hier. Deed me denken aan mijn geliefde Terschelling.

Na een een lekkere strandwandeling vervolgden wij onze tocht. Die voerde naar Zuivelhoeve Aagtekerke, waar Lena zich uitleefde op de trampoline en wij een stuk boerenkaas kochten. Nu fietsten wij daarna rustig terug naar de camping, maar als je een echte bikkel bent... fiets je door naar Middelburg. Dat is dan nog zo'n tien kilometer. Wij pakten op een andere mooie dag heel lui de auto maar goed, het was dan ook vakantie.

Wij verkenden Middelburg deels per paard en wagen. Je kunt ook een stadswandeling met gids maken. En pak eens een zijstraatje, laat de grote markt even achter je, en verdwaal een beetje. Een paar highlights dan. De beroemde Lange Jan en bijbehorende 12-eeuwse Abdij. De Vismarkt, volgens kenners het mooiste pleintje van de stad. De Drvkkery vind ik echt een must. Wachtend op een verse Zeeuwse bolus, neus je relaxt rond tussen de boeken en tijdschriften. Nog zo'n relaxte plek is Robuust, aan de markt. Voor koffie, vinyl en... een knipbeurt.

Energie over? Spring op de fiets richting Veere, dat op een half uurtje fietsen van Middelburg ligt. Dit van oudsher machtige handelsstadje ligt aan het Veerse meer. Dwaal rond door de oude straatjes en proef wat van de sfeer uit andere tijden. Ik sloot een perfecte zomerdag af met een verse oester...

DIY: cirkelrok

Al zeven jaar ga ik met veel plezier naar mijn wekelijkse naailes. En ja. Zelfs na al die jaren heb ik die les nog nodig. Die patronen alleen al... Dat is soms echt hocuspocus. En als het echte werk gaat beginnen, ben ik blij dat naaijuf Josje in de buurt is. Ze is een echte vakvrouw waar ik nog wekelijks van leer.

Nu zijn er van die naaiprojectjes waarbij ik geen hulp nodig heb. Patronen met één stip of 'easy' of iets in die trant. Die voor de simpele ziel op naaigebied zeg maar. Makkelijk en snel te maken. Net iets voor mij dus.

En zo maakte ik in een middag een cirkelrok voor mijn vierjarige dochter. Ik kan me niet heugen dat ik ooit zo snel klaar was met een kledingstuk. Je hebt alleen een naaimachine nodig, wat tricot stof en een stuk elastiek. It's a simple!

Ik maakte deze rok in maat 116 en heel eerlijk... volgens het originele patroon had ik een meter tricotstof nodig. Maar ik ben eigenwijs (en had gewoon niet meer stof) dus deed het met een halve. Gewoon een beetje slim zijn, en niet te precies. Want dat moet ik er wel bij vermelden. Je ziet ook echt dat het MIJN creatie is. Dat vind ik persoonlijk nou juist het leuke aan zelfgemaakt. Dat je dat dan ook ziet. Daarbij, niets is perfect.

Wat je nodig hebt
- tricot- / jerseystof van 0,5 meter (voor maat 116)
- naaimachine
- eventueel een lockmachine
- patroonpapier
- potlood
- stofschaar
- spelden
- garen (passend bij de kleur van de stof)
- elastiek van 60 cm lang en 4 cm breed

Hoe je het maakt

Je kunt zelf een cirkelvormig patroon maken uit patroonpapier. Op Hobby.blogo.nl vind je ook een handige werkbeschrijving. Tik 'patroon cirkelrok' in op Google en je vindt veel bruikbare patronen. Eerst wel even de juiste maat berekenen. Je kunt deze cirkelrok namelijk ook voor jezelf maken. Ik gebruikte trouwens een patroon uit een Knippie. 

 

Vouw de stof dubbel en leg het patroon met één van de lange kanten tegen de stofvouw aan. Speld het patroon vast op de stof. Let goed op bij stofjes met een print. Zodat je straks niet vogeltjes hebt die ondersteboven vliegen. 

Je knipt de stof uit en houd hierbij 1 cm naad aan. 

Je hebt nu twee dezelfde stofdelen. Leg deze met de goede kanten van de stof op elkaar. Speld de lange rechte zijden aan elkaar vast.

 

Je naait beide rechte zijden op elkaar met een naad van 1 cm. Let op: gebruik een speciale jerseynaald (nr. 75) en kies voor de stretchsteek op je naaimachine.

Je kunt de naden nu gaan afwerken. Ik doe dat graag op de lockmachine. Heb je deze luxe niet? Kies dan voor een zigzaksteek op de naaimachine. Dat werkt ook prima tegen eventueel rafelen van de stof. Ook de zoom onderaan de rok heb ik afgewerkt met een lockrand.

Knip het elastiek op de juiste lengte, met een naad van 2 cm aan beide kanten. Oftewel, 4 cm extra in totaal. Vouw de uiteinden op elkaar en naai vast met een naad van 2 cm.

Vouw de naad dan open en strijk of pers deze eventueel. Naai beide uiteinden dan nog eens vast met een zigzagsteek.

Nu ga je de stof rimpelen. Dit kan ik proberen uit te leggen, maar dat doe ik niet. Het is niet ingewikkeld hoor maar je moet net even weten hoe het moet. Dana van Made Everyday geeft een heel duidelijke beschrijving van de rimpeltechniek. Doe er je voordeel mee.

Je verdeelt het elastiek in vier gelijke delen. Gebruik hiervoor spelden. Zoek eerst het midden en ga zo verder tot je het elastiek in vieren hebt opgedeeld. Zo komt het elastiek straks mooi en gelijk verdeeld aan de rok vast.

Speld het elastiek dan op de rok vast. Zorg ervoor dat het doorgestikte stuk elastiek precies aan de achterkant van de rok komt. Verdeel het elastiek dan verder over de rok.

 

Naai het elastiek vast aan de rok. Gebruik hiervoor een zigzagsteek en houd 1 cm naad aan. Als het goed is, ziet de cirkelrok er dan ongeveer zo uit: