DIY: porselein beschilderen

Niet iedereen heeft vrij in de herfstvakantie. En als je geen schoolgaande kinderen hebt, boeit het je misschien ook niet zo. Voor mij is het een uitgelezen kans om weer eens heerlijk samen te knutselen. Want sinds Lena iedere dag naar school gaat, gebeurt dat toch iets minder. Nu houdt zij er ook enorm van ("Mam, ik ben een knutselaar.") dus dubbel pret voor mij.

We gingen aan de slag met porseleinstiften. (Die ik bij de Xenos ontdekte maar je kunt ze vast ook bij de betere hobbywinkel vinden.) Ik had ze al een tijdje liggen en nu was het juiste moment daar. Verdere uitleg is eigenlijk niet nodig. Wat je nodig hebt is een portie creativiteit. O ja, en naast porseleinstiften wat aardewerk en/of porselein om te 'beschilderen'. Zij maakte haar eigen unieke ontbijtbordje en ik... Ik pakte Pinterest erbij voor wat inspiratie. Misschien laat jij je weer door ons inspireren?

 

Ik geloof

Soms lacht het geluk je toe. Zomaar. Zonder dat je daar zelf iets voor hebt hoeven doen. Zo lijkt. Want ik ben ervan overtuigd dat je het geluk zelf een handje kunt helpen. Dat je dingen zogezegd naar je toe kunt trekken. “Positief denken vormt het geheim van een gelukkig leven”, aldus bestseller zelfhulpboek The Secret. En hoewel ik dus best wel geloof in de maakbaarheid van je eigen leven, denk ik ook dat de een net wat meer geluk toebedeeld krijgt dan de ander. Ben jij zo'n zondagskind of geluksvogel? Good for you.

Nu ben ik van nature positief ingesteld. Een tevreden mens ook. Jaloers of afgunstig ben ik niet en het glas is bij mij altijd halfvol. En als het dan toch even wat minder gaat, ben ik de eerste die mezelf een schop onder de kont geef. Maar, uiteraard geldt voor mij net als voor ieder ander dat je niet overal controle op hebt. Gelukkig maar want dan zou het nog saai worden. Ik denk echter wel dat je veel meer kunt dan je denkt.

Ik ben eigenlijk best wel een realistisch en pragmatisch persoon. Je zou kunnen denken dat spiritualiteit niet aan mij besteed is. Niets is minder waar. Ik geloof juist heel graag dat er meer tussen hemel en aarde is. En dan heb ik het niet over een God of ander almachtig figuur. Ik heb het over bovennatuurlijke krachten. Zaken die je niet kunt verklaren. Is het toeval, een kwestie van geluk of is iets voorbestemd? Zelf geloof ik graag in iets hogers. Dat er bepaalde energieën –  entiteiten misschien zelfs – om ons heen zweven die invloed uitoefenen op ons leven. Op wat voor manier dan ook. Ergens vind ik dat een beetje spannend en soms zelfs eng. Aan de andere kant stelt het me gerust. Dat er meer is. Meer dan wat je met het blote oog kunt zien. Meer dan wat je, al dan niet wetenschappelijk, kunt verklaren.

Ook al geloof ik dan niet in de klassieke zin van het woord, ik ben wel bijgelovig. Ik wil gewoon graag geloven dat een klavertje vier geluk brengt. Dat het helpt wanneer je iets afklopt. Ook al is dat op gelakt hout en telt het dan eigenlijk niet. Maar ja, wat doe je met al die bijgeloven die juist onheilspellend zijn en veel ellende beloven? Niet onder een ladder door lopen is niet zo moeilijk. Net als een paraplu niet binnenshuis openen. Een spiegel niet in diggelen laten vallen of een zwarte kat negeren die door je blikveld loopt, dat wordt wat lastiger...

Toch heb ik een steevast geloof in bijgeloof. Zo geloof ik graag – met heel m'n hart zelfs – dat die ooievaar die laatst een hele nacht lang op de lantaarnpaal voor ons huis zat, ons iets moois gaat brengen. Maar, mocht deze geluksdrager niet doen waar hij bekend om staat, no worries. Want het grootste geluk, dat heb ik al.

Deze column verscheen op 15 oktober 2016 in huis-aan-huiskrant De Stienser.

Carrot cupcakes

Heb je wel eens carrot cake, oftewel worteltaart gehad? Ik ben er dol op. Misschien komt dat door de combinatie van iets gezonds als wortel met het zoete? En dat laatste hoeft dan heus niet gelijk ongezond te zijn. Ik gebruik namelijk vaak zoetvervangers bij het bakken. Denk aan banaan of dadel maar ook oerzoet en kokosbloesemsuiker.

Nu is er een beetje een gezondheidshype gaande op het gebied van voedsel lijkt. Ik doe er trouwens graag aan mee, maar ik ben niet gevoelig voor die food trends. Waarmee ik wil zeggen dat ik niet klakkeloos aanneem wat de vele 'food experts' de wereld in gooien. Ik ben gewoon gek op dingen uitproberen in de keuken.

Deze carrot cupcakes waren zo'n probeersel. Een goed gelukte dit keer. Eerder al maakte ik ze in een wat andere variant. Met gewone suiker en veel zoete meuk erop (zie de foto hierboven). Tja, ook dat moet soms kunnen. De wortelcakejes die ik nu maakte zijn gevuld met rozijnen en abrikozen en gezoet met oerzoet. Omdat ze wat mij betreft in de categorie 'gezond' vallen, mocht dochterlief ze mee naar school. Benieuwd naar wat haar juf dacht toen er een cupcake te voorschijn kwam uit de lunchtrommel...

Wat je nodig hebt
- 12 cupcake vormpjes
- 70 gram kokosolie
- 120 gram havermoutvlokken
- 250 geraspte wortel (winterpeen bijv.)
- 2 eieren
- 75 gram oerzoet
- 1 theelepel vanillearoma
- 2 theelepel bakpoeder
- 2 theelepel kaneel
- 1 theelepel kardemom
- 1 theelepel gemberpoeder
- paar snufjes zeezout
- 20 gram rozijnen
- 20 gram gedroogde abrikozen

Hoe je het maakt
- Verwarm de oven voor op 170 ºC
- Vermaal de havermout in de keukenmachine tot meel.
- Smelt de kokosolie in een pannetje op laag vuur.
- Klop de eieren luchtig los met het oersuiker.
- Voeg vanillearoma en kokosolie toe aan het eimengsel en meng goed met elkaar.
- Roer de geraspte wortel door het mengsel.
- Meng in een ander kom: havermout, bakpoeder, kaneel, kardemom, gemberpoeder, zout, rozijnen en abrikozen.
- Doe de droge en natte ingrediënten dan bij elkaar en roer goed door.
- Vul de vormpjes en bak de cupcakes gaar in ongeveer 50 minuten.
- Kijk na 50 minuten of de cupcakes gaar zijn door er met een satéprikker of tandenstoker in te prikken. Komt de prikker er droog uit, dan zijn ze gaar. Zo niet, dan nog 5 of 10 minuten bakken.

DIY: vlaggetjesslinger

Op mijn vaste doe-het-zelfdag was ik een beetje lui... Dus trok ik een oude DIY-gastblog uit de kast. Eentje die ik met liefde maakte voor Not So Stuffy. En omdat het hier in huis eigenlijk altijd feest is, werden het slingers. Nu kun je heel 'ingewikkeld' doen op de naaimachine maar ik kies heel vaak voor de easypeasy way. Zo maakte ik onder andere een vlaggenslinger van een oude spijkerbroek met versleten knieën. Eigenlijk is iedere stof geschikt voor deze slinger. Als je er maar met een naald en draad doorheen kunt komen...

Wat je nodig hebt

- lappen stof 

- patroonpapier

- naald (met een wat groter oog)

- sterk garen/draad of bindtouw

- stofschaar

Hoe je het maakt

1. Maak op patroonpapier een patroon van een vlag. Zo worden al je vlaggen straks even groot. Ik deed het zonder patroon en kreeg daardoor allemaal verschillende vlaggetjes. Whatever you like.
   
   
2. Pak een stuk bindtouw of garen en bepaal hoe lang de vlaggenslinger wordt. Houd hierbij rekening met de ruimte (een paar centimeter) tussen de vlaggetjes.
   
   
3. Knip het touw of garen op de gewenste lengte.
   
   
4. Leg het vlaggenpatroon op de (lap) stof en knip uit. Maak zoveel vlaggetjes als nodig is. Je bepaalt zelf hoeveel ruimte er tussen de vlaggen komt.
   
   
5. Pak het touw of garen en doe deze door de naald. Rijg alle vlaggetjes hieraan vast. En klaar is je slinger!

Chocolate is always the answer

Nu had ik maandag gebombardeerd tot mijmerdag. En eigenlijk mag er wat mij betreft iedere dag wel een uurtje mijmeren, dromen of zelfs lummelen ingelast worden. Voor iedereen. Maar vandaag... Hoe ik m'n best ook deed, het lukte niet. Niks geen dromerig gedoe, relaxt gevoel, inspiratie of toffe ideeën. Het was één grote brei in m'n hoofd. Geen touw aan vast te knopen. En druk! Ik werd er gewoon moe van.

Niks geen 'nieuwe dag nieuwe kansen' dus vandaag. Pas toen ik vanavond weer eens in een voor mij haast onmogelijke positie lag tijdens yoga, kwam ik tot rust. Hè hè. Duurt lang. 

Geruststellend is het wel. Dat er toch nog wel wat gebeurt daarboven. Ook al is het dan gemaal. Het was er ook wel erg stilletjes en leeg de afgelopen tijd. Haast too good to be true. Zoveel rust in de kop. Nu is het alleen oppassen dat ik me niet weer laat meeslepen door de 'stress' van alledag. Gelukkig is er dan zoiets als yoga. En chocola. Heel veel chocola. Doei! 

Proef Zeeland in één dag

 

Afgelopen zomer was ik voor het eerst in mijn leven in Zeeland. Op het eiland Walcheren om precies te zijn. Wat een rust daar... Weids ook, nog meer dan hier in het noorden van Friesland. En hoewel het er grotendeels plat is en dus heel Hollands, voelde het toch een beetje buitenlands aan. Maar misschien kwam dat ook omdat we vakantie vierden... We verbleven een week op het Zeeuwse eiland Walcheren en bezochten onder andere provinciehoofdstad Middelburg, badplaats Domburg en het pittoreske Veere.

Op een mooie zonnige zomerdag huurden wij een fiets in Vrouwenpolder, waar wij kampeerden. Onze eerste stop was ook gelijk hier, bij Atelier de Bruijne Beer. Eigenaresse Lilian de Bruijn was net aan het demonstreren hoe je glaskralen brandt. Ik trakteerde mijzelf daarna op een unieke glasgeblazen ring en ook Lena mocht er eentje uitkiezen.

Onze fietstocht vervolgde richting Domburg, een etappe van bijna tien kilometer. Een prachtige route waarbij we door bos en duin fietsten. Domburg bleek een gezellig drukke plek maar wel wat toeristisch. Nu hangen wij soms ook graag de toerist uit dus hop, naar het strand. En die Zeeuwse stranden... wat een ruimte ook hier. Deed me denken aan mijn geliefde Terschelling.

Na een een lekkere strandwandeling vervolgden wij onze tocht. Die voerde naar Zuivelhoeve Aagtekerke, waar Lena zich uitleefde op de trampoline en wij een stuk boerenkaas kochten. Nu fietsten wij daarna rustig terug naar de camping, maar als je een echte bikkel bent... fiets je door naar Middelburg. Dat is dan nog zo'n tien kilometer. Wij pakten op een andere mooie dag heel lui de auto maar goed, het was dan ook vakantie.

Wij verkenden Middelburg deels per paard en wagen. Je kunt ook een stadswandeling met gids maken. En pak eens een zijstraatje, laat de grote markt even achter je, en verdwaal een beetje. Een paar highlights dan. De beroemde Lange Jan en bijbehorende 12-eeuwse Abdij. De Vismarkt, volgens kenners het mooiste pleintje van de stad. De Drvkkery vind ik echt een must. Wachtend op een verse Zeeuwse bolus, neus je relaxt rond tussen de boeken en tijdschriften. Nog zo'n relaxte plek is Robuust, aan de markt. Voor koffie, vinyl en... een knipbeurt.

Energie over? Spring op de fiets richting Veere, dat op een half uurtje fietsen van Middelburg ligt. Dit van oudsher machtige handelsstadje ligt aan het Veerse meer. Dwaal rond door de oude straatjes en proef wat van de sfeer uit andere tijden. Ik sloot een perfecte zomerdag af met een verse oester...

DIY: cirkelrok

Al zeven jaar ga ik met veel plezier naar mijn wekelijkse naailes. En ja. Zelfs na al die jaren heb ik die les nog nodig. Die patronen alleen al... Dat is soms echt hocuspocus. En als het echte werk gaat beginnen, ben ik blij dat naaijuf Josje in de buurt is. Ze is een echte vakvrouw waar ik nog wekelijks van leer.

Nu zijn er van die naaiprojectjes waarbij ik geen hulp nodig heb. Patronen met één stip of 'easy' of iets in die trant. Die voor de simpele ziel op naaigebied zeg maar. Makkelijk en snel te maken. Net iets voor mij dus.

En zo maakte ik in een middag een cirkelrok voor mijn vierjarige dochter. Ik kan me niet heugen dat ik ooit zo snel klaar was met een kledingstuk. Je hebt alleen een naaimachine nodig, wat tricot stof en een stuk elastiek. It's a simple!

Ik maakte deze rok in maat 116 en heel eerlijk... volgens het originele patroon had ik een meter tricotstof nodig. Maar ik ben eigenwijs (en had gewoon niet meer stof) dus deed het met een halve. Gewoon een beetje slim zijn, en niet te precies. Want dat moet ik er wel bij vermelden. Je ziet ook echt dat het MIJN creatie is. Dat vind ik persoonlijk nou juist het leuke aan zelfgemaakt. Dat je dat dan ook ziet. Daarbij, niets is perfect.

Wat je nodig hebt
- tricot- / jerseystof van 0,5 meter (voor maat 116)
- naaimachine
- eventueel een lockmachine
- patroonpapier
- potlood
- stofschaar
- spelden
- garen (passend bij de kleur van de stof)
- elastiek van 60 cm lang en 4 cm breed

Hoe je het maakt

Je kunt zelf een cirkelvormig patroon maken uit patroonpapier. Op Hobby.blogo.nl vind je ook een handige werkbeschrijving. Tik 'patroon cirkelrok' in op Google en je vindt veel bruikbare patronen. Eerst wel even de juiste maat berekenen. Je kunt deze cirkelrok namelijk ook voor jezelf maken. Ik gebruikte trouwens een patroon uit een Knippie. 

 

Vouw de stof dubbel en leg het patroon met één van de lange kanten tegen de stofvouw aan. Speld het patroon vast op de stof. Let goed op bij stofjes met een print. Zodat je straks niet vogeltjes hebt die ondersteboven vliegen. 

Je knipt de stof uit en houd hierbij 1 cm naad aan. 

Je hebt nu twee dezelfde stofdelen. Leg deze met de goede kanten van de stof op elkaar. Speld de lange rechte zijden aan elkaar vast.

 

Je naait beide rechte zijden op elkaar met een naad van 1 cm. Let op: gebruik een speciale jerseynaald (nr. 75) en kies voor de stretchsteek op je naaimachine.

Je kunt de naden nu gaan afwerken. Ik doe dat graag op de lockmachine. Heb je deze luxe niet? Kies dan voor een zigzaksteek op de naaimachine. Dat werkt ook prima tegen eventueel rafelen van de stof. Ook de zoom onderaan de rok heb ik afgewerkt met een lockrand.

Knip het elastiek op de juiste lengte, met een naad van 2 cm aan beide kanten. Oftewel, 4 cm extra in totaal. Vouw de uiteinden op elkaar en naai vast met een naad van 2 cm.

Vouw de naad dan open en strijk of pers deze eventueel. Naai beide uiteinden dan nog eens vast met een zigzagsteek.

Nu ga je de stof rimpelen. Dit kan ik proberen uit te leggen, maar dat doe ik niet. Het is niet ingewikkeld hoor maar je moet net even weten hoe het moet. Dana van Made Everyday geeft een heel duidelijke beschrijving van de rimpeltechniek. Doe er je voordeel mee.

Je verdeelt het elastiek in vier gelijke delen. Gebruik hiervoor spelden. Zoek eerst het midden en ga zo verder tot je het elastiek in vieren hebt opgedeeld. Zo komt het elastiek straks mooi en gelijk verdeeld aan de rok vast.

Speld het elastiek dan op de rok vast. Zorg ervoor dat het doorgestikte stuk elastiek precies aan de achterkant van de rok komt. Verdeel het elastiek dan verder over de rok.

 

Naai het elastiek vast aan de rok. Gebruik hiervoor een zigzagsteek en houd 1 cm naad aan. Als het goed is, ziet de cirkelrok er dan ongeveer zo uit:

 

Such is life: Life is what you make it

Er zijn van die ochtenden… Dat je wakker wordt en nog steeds moe bent. Je kleuterdochter chagrijnig is (for no special reason) en jij dat als moeder uiteraard moet ontgelden. Dat manlief voor de tienduizendste keer z’n ontbijtmeuk laat staan in de kamer. Nou, dat dus. Goedemorgen deze morgen! Nu ben ik niet zo’n piepert dus zet ik de knop vrij vlot en gemakkelijk weer om. Ook als ‘de rest’ niet meewerkt.

Want omgaan met de dagelijkse strubbelingen hoort ook bij de kunst van (het) leven toch? Ook al voelt het soms meer als overleven. En echt, ik hou van die gasten - mijn twee huisgenoten. Met heel mijn hart. Maar soms wil ik ze best wel eens ouderwets achter het behang plakken. Gelukkig zie ik de eerder genoemde toestanden (ook die van mijzelf trouwens) meestal als een uitdaging. Zodat ik er uiteindelijk vaak om kan lachen.

Nu lach ik graag. Wie niet zou je zeggen? En er gaat wat mij betreft niets boven een spontaan geluksmoment. Zo eentje die je een glimlach van oor tot oor geeft. Zomaar. Uit het niets.

Zo fietste ik gisterochtend heel vroeg, met de slaap nog in de ogen, van dorp naar stad. Genietend van de opkomende zon die haar prachtige ochtendlicht over de Friese weilanden scheen, werd ik langzaam wakker. En terwijl ik met een grote glimlach om me heen keek, zag ik rechts van mij een prachtig natuurfenomeen. Een voorzichtig palet aan kleuren dat zich tijdens mijn fietstocht aarzelend transformeerde tot een perfecte regenboog. Toen ik op mijn bestemming aankwam was ik niet alleen klaarwakker, maar ook zo blij. En dankbaar. Dat ik hier ben. En kan en mag genieten van dit soort klein geluk.

Genoeg gemijmer en gezwijmel. Terug naar zo’n ochtend als vandaag. Dan denk ik weer even aan die regenboog (of iets anders waar ik heel blij van word, zoals het lieve snoetje van mijn dochter - zie foto) en ben ik er weer. Hier en nu. Want... nieuwe dag, nieuwe kansen!