zaterdag 30 december 2017

Droom komt uit voor Evelien Storm


“Mijn grootste droom is het uitbrengen van een album met eigen werk”, aldus muzikante Evelien Storm toen ik haar in 2015 interviewde voor MNSKP. Deze wens gaat nu, bijna drie jaar later, uitkomen want in het voorjaar van 2018 neemt Evelien haar eerste album met zelf geschreven nummers op. En dat mede dankzij de crowdfundingsactie op Stichtingvoordekunst.nl waarmee ze (op dit moment) 95% van het benodigde bedrag heeft binnengehaald. Good for her!

Op het album komen elf nummers te staan waarop verschillende invloeden samenkomen. Zelf noemt ze het 'een mix van speelse ritmes, mythische verhalen, verstilde momenten van heimwee en meezingliedjes voor in de auto.' Een soort cross-over tussen jazz, pop en Braziliaans. Eens even horen hoe het nu met Evelien is. 

Hoe ziet een gemiddelde dag er voor jou uit als muzikante?
Poeh... Nou, de laatste weken zaten de gewone werkdagen heel vol met verschillende dingen. Van werken aan het album, zangles geven, concerten bezoeken, mails beantwoorden, zelf zangles krijgen, werken als producent in het buurttheater De Nieuwe Regentes, tot de crowdfunding voor het album. Dat laatste is iets waar ik erg veel tijd in heb gestoken. Gelukkig werpt het nu ook z'n vruchten af! 

Had je altijd al talent voor zingen?
Ik heb het even nagevraagd aan m'n moeder... Volgens haar zong ik heel jong al. Zingen op een podium begon denk ik op het Berne Iepenloftspul in Easterwierrum. Daar mocht ik ook stukjes solo zingen. Later ben ik op een koor bij Parnas gaan zingen en toen ik rond de 15 jaar was begon ik met privézangles bij Marcela Hendriks. Verder zong ik veel thuis en ik leerde mezelf gitaarspelen en zingen tegelijkertijd. Heerlijk om te doen! Maar ik weet niet of dat talent is. Ik had in ieder geval de mogelijkheid om mijn talent te ontwikkelen. Naast zingen deed ik trouwens ook veel aan toneel, zo zat ik op de Jeugdtheaterschool in Leeuwarden.

Wat betekent muziek voor jou?
Muziek luisteren en muziek maken zijn voor mij twee heel verschillende dingen. Bij muziek maken is muziek voor mij een medium waar ik mijn verhaal en creativiteit in kwijt kan. Dan ervaar ik verbinding met de andere muzikanten en ben ik volledig 'in het moment'. Je zou kunnen zeggen dat het mijn manier van mindfulness beoefenen is. Muziek luisteren werkt heel direct bij mij en is altijd verbonden aan emotie. Ik haal er troost uit, krijg er energie van, wil er van dansen of ga ervan huilen. Muziek is zo sterk. Van iedere fase of gebeurtenis in mijn leven herinner ik mij nog naar welke muziek ik luisterde. Ik denk ook dat ik niet zonder muziek kan.

Waar haal jij je inspiratie voor je eigen liedjes vandaan?
Voornamelijk uit jazz, Braziliaanse muziek, pop en de combinatie van die drie. Artiesten als Tatiana Parra, Mayra Andrade, Sara Tavares, Joni Mitchell, Paul Simon. Daar kan ik geen genoeg van krijgen. Zo prachtig. Mocht je ze niet kennen, zoek ze vooral op via Spotify! Verder haal ik mijn inspiratie uit oude mythes, de natuur, mensen uit m'n omgeving of mijn eigen jeugdherinneringen. En uit films. Als ik teksten schrijf zie ik vaak beelden of hele scènes voor me. Ik luister ook graag naar Fleetwood Mac. Afgelopen zomer heb ik een roadtrip door Amerika gemaakt. Iedere keer als ik nu naar Fleetwood Mac luister ben ik weer even terug op de uitgestrekte wegen in Death Valley.

Je droom komt uit maar... heb je nog meer dromen en ambities voor de toekomst?
Mijn toekomstdroom reikt nu even tot het eerste half jaar van 2018 wanneer ik mijn eerste album met eigen liedjes uitbreng. Het is een heel mooi proces om vanuit het niets een liedje te maken. In detail álles uit te denken, van de sfeer die een nummer moet hebben, de instrumenten die meespelen, tot een gitaarlijntje, een woord hier of daar en hoe ik wil dat mijn eigen stem klinkt. Het is één grote puzzel en opeens valt dan alles op z'n plek. En dat alles samen met te gekke, lieve muzikanten. Als er dan straks ook nog mensen zijn die naar het album luisteren en ervan kunnen genieten... Dat zou geweldig zijn!

Foto's: Renata Chede


dinsdag 19 december 2017

It's a rocky road...


Je hebt van die dagen... Maar ook die horen erbij. Gelukkig is er dan altijd nog chocolade. Mijn troost in stressvolle tijden. Niet voor niets is één van mijn lijfspreuken 'chocolate is the answer, no matter the question.' En dus maakte ik deze Rocky Road, gevuld met allerlei lekkers. Je vindt deze choco-treat overigens in allerlei varianten. Dus experimenteer vooral met de vulling!

Wat je nodig hebt:- 400 gr. pure chocolade
- 4 meringues in de gewenste smaak
- handjevol verse basilicumblaadjes
- 10 gr. pistachenoten
- 10 gr. amandelen
- 10 gr. walnoten
- 15 gr. gedroogde cranberry's
- keukenmachine
- bakpapier
- platte, ondiepe (brownie)schaal (ca. 18 x 28 cm)
- pannenlikker


Hoe je het maakt:
  1. Smelt de chocolade au-bain-marie.
  2. Breek 3 meringues in stukjes.
  3. Doe 1 meringue samen met de basilicum en noten in de keukenmachine. Maal fijn. Je mag nog wel wat van de nootjes zien.
  4. Snijd de cranberry's in tweeën.
  5. Bedek de schaal met bakpapier.
  6. Verdeel de meringuestukjes (van stap 2) en de cranberry's over de bodem van de schaal.
  7. Schenk de gesmolten chocolade in de schaal. Strijk de boel een beetje glad met de pannenlikker.
  8. Laat een beetje afkoelen en verdeel dan het meringue-pistachemengsel over de chocolade.
  9. Doe de schaal in de koelkast en laat minimaal 1,5 uur opstijven.
  10. Haal de Rocky Road uit de koelkast en verwijder het bakpapier. Serveer op een mooie snijplank en laat je gasten zelf een stuk afbreken. Of, als je niet wilt delen (en geloof me, dat wordt heel lastig), breek je de Rocky Road zelf in stukken. Leg op een mooi vintage bord en... geniet!